Chuaigh m� na Rosann ar chuairt
gur bhreathnaigh m� uaim an sp�ir
is thart f� na hoile�in � thuaidh
Mar eilit agus c� 'na diaidh
S� d�arfadh gach duine f�n chuan
� tharla m� nuas f�n ch�idh
Nach maith a aithnighim ar do ghruaim
gur fear th� bhfuil an t�ir na dhiaidh.
Casadh domh an ainnir dheas �g,
ach m� casadh s� a labhair go g�ar:
M�s fear th� a bhaineas do mhnaoi �ig,
cha mholaim r�-mh�r do thrade!
Chonaic m� fear ar t�r m�r
is � ag siubhail gan bhr�ig inn�;
is d�igh liom gur thusa an fear �g
is go bhfuil ort an t�ir do dhiaidh.
Thit muid i dtuirse s i mbr�n
is dfhiafraigh m� den �igbhean chaoin
C� bhfuighimis gloine le h-�l
a dt�gfadh an br�n d�r gcro�?
T� teach beag ar leath-taobh an r�d
is coinnigheann s� i gc�na� braon
gabh thusa agus buail ar an bhord
is n� dh�olfaidh do ph�ca� aon phingin.
Cha rabh muid i bhfad ag gabh�il cheoil
gur chruinnigh go leor un toighe
achan fhear is a ghloine na dhorn
le comh-mh�radh a thabhairt don d�s
Bh� biot�ilte fairsing go leor,
cha rabh beag�n dh� �l sa t�r,
is d� dtarraingeoinn-sa gal�n U� Dhomhnaill,
bfhurast mo sc�r a dh�ol
Tharla m� isteach i dtoigh an �il
agus bfhaiteach go leor m� le suidhe
ar eagla go dtiocfadh an t�ir
is go mbainf� an �igbhean d�om
Nuair a fuair muid gach n� mar ba ch�ir
agus mheas m� gur ch�ir domh suidhe,
s� duirt s�: B� thusa ag gabh�il cheoil
is n� dh�olfaidh do ph�ca� aon phingin.
Nuair a lig muid d�inn tuirse is br�n
s� dfhiafraigh an �igbhean d�om
C� mb�onn t� do ch�na� sa l�
nuair nach gcoinnigheann t� cr� duit f�in?
B�m-sa seal dtoigh an �il,
cha nd�anaim-sa l�n don phingin:
An m�id �d a shaothraim sa l�
a chaithim le sp�rt san o�ch.