Het Was Windstil Op een Zondag dat Ik Besloot Later vrij Te Zijn gevangen In Eenzaamheid je Weet Wel Hoe Dat Afliep na Die Nacht Bleef Jij Bij Mij verlangen Kan Zo Sterk Zijn maar Waar Is De Storm waar Is De Bliksem word Wakker Kijk Mij Aan waar Is De Storm waar Is De Bliksem sta Op Het Is Tijd Om te Gaan belofte Maakt Schuld in Jouw Ogen Scheen Een licht Bestemd Voor Mij er Is Niemand Die Daar recht In Kijkt jij Had Zo Je Vrienden en Ik Bleef Maar Staan tot Jij Mij Zag de Woorden Die Jij Tegen mij Zei waar Is De Storm waar Is De Bliksem het Vuur Gloeit Onder De vulkaan war Blijft De Storm waar Blijft De Bliksem sta Op Het Is Tijd Om Te Gaan wat Laat Ik Achter verbrande Schepen een Stad Vol Verliezers een Deel Van Mijn Leven en Een Paar Vrienden met Wat Vage Beloftes maar Ik Neem Jou Mee als Jij Dat Wilt heb Jij Soms Dat Gevoel Ook niet Thuis Te Horen In Deze Tijd maar In Een Film Uit De jaren Vijftig james Dean Ging Vroeg Dood zijn Droom Kwam Snel aan Een Eind maar Ik Wil Nog Zolang hier Zijn want Hier Komt De Storm hier Komt De Bliksem splijt De Hemel Breek de Maan hier Komt De Storm hier Komt De Bliksem sta Op Het Is Tijd Om te Gaan wat Laat Ik Achter een Huis Vol Met Leegte waar Ik Nooit Thuis Kwam maar Op Bezoek Bij Een vreemde ik Wil Jouw Geur In Mijn Lakens ik Wil Jouw Gezicht In Mijn spiegel ik Wil Jouw Hand Op Mijn Lichaam ik Wil Jouw Mond Op Mijn Mond ik Wil Jouw Fluister In mijn Oren ik Wil Jouw Lach In Mijn Ogen ik Wil Jouw Kussen In Mijn armen ik Wil Jouw Hart Op Mijn